با سلام:

صبح به همراه گروه به درکه رفتیم و با دیگر همنوردان به چهل چشمه رسیدیم. بعد از صرف صبحانه در کنار دوستان تصمیم بر آن شد که یک گروه کوچک به طرف قله توچال حرکت کند. و گروه اصلی نیز به ادامه برنامه بپردازد.در نتیجه 6 نفر از گروه جدا شدند که برنامه صعود به قله را اجرا کنند.

چند قدمی از گروه جدا نشده بودیم که ، در اولین اقدام سرپرست برنامه را انتخاب کردیم . ساعت 11:30 به پلنگچال که (پناهگاهی که در ارتفاع 2150 متری) رسیدیم ،  این  پناهگاه در سال 1349 توسط تربیت بدنی وقت ، به مبلغ 400.000 تومان به مهندس نوروزی جهت ساخت تحویل و در سال 1354 افتتاح گردید.

از پلنگچال به طرف ایستگاه 5 حرکت کردیم ، و آهسته و پیوسته  با  فاصله یک متر در صف منظم، و در شیب ملایم حرکت میکردیم.

هر یک ساعت نیز استراحت 5 دقیقه ای داشتیم، تا با کمترین فشار به مقصد بعدی که ایستگاه 5 بود برسیم، ساعت 2:30 به ایستگاه 5 رسیدیم ، بعد از صرف ناهار و استراحت  1:30 دقیقه ای ، به طرف پناهگاه اسپید کمر حرکت کردیم ،  این پناهگاه در تاریخ 1326 با همت محمد کاظم گیلان پور و دیگر کوهنوردان آن زمان ساخته شده است.

بعد از عبور از پناهگاه نارنجی رنگ اسپید کمر، به دو راهی اوسون و سپس به سنگ اورس که مربوط به 134 سال پیش است رسیدیم ، استراحت کوتاهی در کنار این سنگ داشتیم و سپس ساعت 5:30 به شیر پلا رسیدیم ، در پناهگاه;  شور خاص بندری موج می زد. بچه های باحال گروه آسماری اهواز، (دوستان 4 سال پیش در سبلان) ملاقاتی دوباره داشتیم، سپس  خوش و بشی با آقای ناصر محمودی داشتیم، که به همراه گروهشان به قله صعود کرده  و در حال بازگشت به اهواز بودند. که امید وارم  یک روز برنامه مشترک با هم داشته باشیم ، در ضمن این پناهگاه در خرداد 1339 از آقای رمضان آبشاری از ساکنین پس قلعه،  متری 10 ریال به مساحت 100 متر خریداری شد ، و با هزینه فدراسیون و تلاش و کمک مالی مردم ساخته شده است.

بعد از صرف شام ساعت 9:30 به خوابگاه رفتیم ، ساعت 5:30 صبح بچه ها از خواب بیدار شدند و بعد از صرف صبحانه مختصر ساعت 6:30 آماده صعود به قله شدیم، مقصد نهایی قله توچال بود، هوا عالی و بسیار زیبا ، که تا بحال شخصا چنین هوایی را ندیده بودم، کاملا مساعد صعود بود.

سه نفر از دوستان که برای بار اول تجربه ی صعود به این قله را داشتند، ما همراهی می نمودند. قدمها آهسته ، باد ملایم ، هوا نیمه ابری بود، ابرهایی که هر لحظه یک شکل داشتند. ساعت 8:30 به پناهگاه امیری رسیدیم ، که توسط خانواده مرحوم امیری به یاد فرزند گرامیشان در تاریخ 1375 بنا گردیده است.

بعد از صرف میوه ساعت 9 خارج شدیم ، تا مسیر خود را به سمت قله ادامه  دهیم ، هر 5 دقیقه یکبار نیز استراحت کوتاهی داشتیم ، و مه نیز باعث سنگین تر شدن تنفس می شد.

هر لحظه به قله نزدیکتر میشدیم ، وقتی که به نزدیکی قله رسیدیم ، دوستانی که اولین بار تجربه صعود به این قله را داشتند، در جلو گروه کوچکمان قرار گرفتند. تا افتخار صعود به قله توچال را برای اولین بار داشته باشند که انشاا... همیشه در اوج باشند.

 بعد از رسیدن به قله  در ساعت 11 به ارتفاع 3963 و بعد سجده شکر بجا آوردن;    وارد پناهگاه شدیم،پناهگاهی که در سال 1345 توسط دکتر اردلان به همراه دیگر همنوردان (آقایان مهندس رحیمی و اشتری) ساخته شده بود ،که کل هزینه ساخت این پناهگاه 28000 تومان بوده است . بعد از صرف ناهار بر بام تهران ، ساعت 12 به ایستگاه 7 و سپس به سمت ایستگاه 5 حرکت کردیم ، ساعت 2:30 به ایستگاه 5 رسیدیم، که استراحت کوتاهی در این مکان داشته باشیم ، و سپس به طرف اوسون حرکت  نموده و در نهایت ساعت 5 به دربند رسیدیم.

لازم بذکر است که در آخر از خاطرات مهندس نوروزی جهت ارائه تاریخچه پناهگاه های فوق تشکر نماییم.